خوابیدی بدون لالایی و قصه ... بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه

خوابیدی بدون لالایی و قصه

بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه

دیگه کابوس زمستون نمی بینی

توی خواب گلای حسرت نمی چینی

دیگه خورشید چهرت نمی سوزونه

جای سیلی های باد روش نمی مونه

دیگه بیدار نمی شی با نگرونی

یا با تردید که بری یا که بمونی

تاریخ میگوید که چهل روز گذشته از رفتنت.ولی برای مان چهل سال گذشته.

لحظه ای نیست که به یادت نباشیم و در غم دوری از تو گریه نکنیم

خیلی زود ما را تنها گذاشتی و همه آرزوهایمان نقش بر آب شد

وقتی از تو میگویم و می نویسم اشک امانم نمیده





خداحافظ پدر زحمت کش

خداحافظ تن خسته

خداحافظ دست پینه بسته

.

.

.

.

خداحافظ